Otulona uczuciem - Fragment 20

Siedziałam na zapleczu przesłuchiwana przez ekspedientkę wspieraną napakowanym gorylem. Nie byłam w stanie racjonalnie wyjaśnić tego nieporozumienia, bo jak to kobiety mają swoją rację i nie ma sił, by ich uświadomić, że jest inaczej. Byłam załamana. Zaczęła grozić mi wezwaniem policji i w ten rozległo się pukanie do drzwi. Wszedł przez nie Nataniel z zdegustowaną miną. Wybaw mnie.

- Proszę, niech pani wybaczy mojej nieuważnej koleżance. Nie miała zamiaru dopuścić się przestępstwa. – Zaczął swą działalność adwokacką. Dobrze jednak, iż się tu znalazł. Pewnie sączyłabym marnie. Z zapisaną kartoteką byłabym na tym samym poziomie społecznym, co Kastiel. Ta wizja jest lekko przerażająca.

- Jak to nie? Chciała wynieść dwie doniczki. – Mówiła już na skraju załamania nerwowego.

- Nie, to nie tak. Koleżanka chciała zapytać tylko o moje zdanie, a że mam uczulenie na pyłki czekałem przed sklepem. – Wyjaśniał z przyklejonym uśmiechem. Zdawał się być przekonywujący.

- To niczemu nie dowodzi. – Skrzyżowała ręce na piersi, marszcząc narysowane od szklanki prototypy brwi.

- Pomyślmy logicznie. Jeśli faktycznie chciałaby coś ukraść to po pierwsze byłaby sama, a po drugie bardziej by się z tym kryła. No proszę pani, czy ona świadomie ukradłaby doniczki przy całym dużo cenniejszym asortymencie? – Podchodził ją, chyba zaraz zacznę bić mu brawa, bo pracownica się rozluźniła.

- No dobrze. Obejdzie się bez policji. Tym razem odpuścimy. Proszę jednak zakupić prawie skradziony towar. – Posłała nam fałszywy uśmieszek.

- Dobrze. Dziękujemy. – Ukłoniliśmy się i opuściliśmy pomieszczenie. Jaka ulga.

Jade zdążył wszystko kupić, łącznie z tymi nieszczęsnymi doniczkami. Wręczył mi siatkę, w akcie pocieszenia tarmosząc za kudły. Marzyłam o jak najszybszym zakończeniu tego beznadziejnego dnia. Nataniel po długim, nieszczęśliwym jęczeniu Melanii, odprowadził mnie samotnie do domu.

- To na razie. – Rzekłam przy bramie mojego mieszkanka.

- Ach nie chciałabyś tej drugiej doniczki? Jedna mi starczy. – Uśmiechnął się, przeciągając nasze rozstanie.

- W sumie mogę wziąć. – Oznajmiłam. Dał mi czarną. – Jednak podoba ci się pstrokata?

- Tak, bo to ty ją wybrałaś. – To się cieszę. Ja to jednak mam gust.

- Niech ci służy. – Mruknęłam przechodząc przez furtkę. Naciskając klamkę jeszcze zerknęłam za siebie. Blondyn pomachał mi, po czym ruszył w swoją stronę. Dziwny gość. Pomyślałam wchodząc do domu.

W końcu mrok otulił podwórze. Zapanowała głucha, piękna cisza. Tylko na dole dało się wyłapać dźwięki z telewizora. Wzięłam ciepłą kąpiel, by zmyć z siebie ciężkość dzisiejszego dnia. Lustro, aż zaparowało od gorąca. Leżałam w wannie, muskana pianą wydzielającą różany zapach. Skóra pomarszczyła się dając mi znak, że ma już dość. Tak mi się nie chciało rozstawać z tym cudownym relaksem. No cóż, trzeba wychodzić. Wytarłam się porządnie miękkim ręcznikiem. Spięłam włosy w niedbały kucykokok. Denerwuje mnie ich długość i sprzeciwianie się przed układaniem. Zwykle olewam je, pozwalając na własne życie. Szkoda mi czasu na ogarnianie takich drobnostek. Nie zależy mi na wyglądzie. Że tym wszystkim paniusiom chce się to robić. Starać się dla mających to gdzieś błaznów. Ubrałam moją prowizoryczną piżamę w postaci luźnej, męskiej bluzki, którą kiedyś ukradłam starszemu bratu, do dziś się nie zorientował oraz skąpych bokserek. Najlepiej spałabym nago, bo jest zdecydowanie wygodniej i zdrowiej, lecz nie mieszkam sama. Wolę nie ryzykować. Kiedyś jak będę na swoim to sobie pozwolę na wszystko, co chcę. I w końcu będę tkwiła w samotności. Żadnych dokuczliwych mężów, żadnych rozwrzeszczanych dzieciaków. Tylko ja i puste mieszkanko. To jest mój cel, moje skromne marzenie. Przykryłam się chłodną kołdrą. Przyjemne doświadczenie, kiedy moje rozpalone ciało styka się z zimnem. Zamykanymi oczami pożegnałam sobotni dzień. Jutro niedziela, chcę obudzić się pełna energii. Nawet dzwonek do drzwi nie przeszkodził mi w powolnym odpływaniu. Dobranoc.

- Aaaaaaalice! – Usłyszałam wołanie mojej ciotki. Co ta kobieta może chcieć? Udam, że śpię. Sama sobie może przełączyć kanał, więc niech da mi spać. Dobijało mnie głośne stąpanie po drewnianych schodach. Była coraz bliżej, aż w końcu bez kulturalnego zapukania gwałtownie wpadła do mojego dość dziewczęcego pokoju. – Wstawaj szybko! – Gorączkowała się, szarpiąc moje szczupłe ramię. Daj se siana. Nie widzisz, że jestem zmęczona? Podniosłam się do siadu i przetarłam dłońmi twarz, zrezygnowana tym życiem. Ciocia podskakiwała w progu, cała w skowronkach. Czekaj… Coś jest nie tak. Jej podekscytowanie zdradzało, iż tu nie chodzi tylko o kablówkę. Już się boję. – No chodź, chodź! – Machała ręką, wołając jak do psa. Niepewnie wyszłam z łóżka. Niespokojna udałam się za nią. Zbiegła jakby była małym dzieckiem w okresie świąt nie umiejącym doczekać się prezentów spod choinki. Jak można być tak niedojrzałym? Ile ty masz lat? 5 czy 40? Już na ostatnich schodkach dosięgły moich uszu znajome głosy. No nie. Nie wierzę! Co to za włam na chatę? Pytałam w duchu spostrzegając pięcioro szkodników okupujących salon.

Hej kochani! Dziś trochę krótko i późno, wybaczcie :( Mam pytanie: czy ten rozmiar czcionki Wam odpowiada? Bo wydaje mi się, że większa jest przyjemniejsza do czytania.

Nawiązując do posta pod spodem, jeszcze raz pragnę złożyć Wam podziękowania :) Jestem z tego powodu prze szczęśliwa. n////n

Chciałabym Was cieplutko pozdrowić i życzyć (ze względu na porę dnia) dobrej nocy ♥ Do następnego ~

[przy okazji dołączam skromny rysunek Alice z dwóch wcześniejszych rozdziałów - przy spotkaniu z Jade przed ogrodem. Jest to tylko ubarwiony szkic, wymagający wiele popraw /głównie proporcji/ ale że z nieuwagi zapisałam plik jako całość, a nie osobne warstwy myślę, iż prędko się do tego nie chwycę]

{Jeszcze tak z innej beczki, pytanie skierowane do osób, oglądających anime: Znacie jakieś godne uwagi tytuły? Ostatnio obejrzałam nową wersję Sailor Moon (które było moim pierwszym, więc mam sentyment do tych starych 200 odcinków) i chciałabym zapełnić pustkę po nim. Też tak macie? Jak coś obejrzycie to czujecie w środku taki smutek i nie możecie normalnie funkcjonować? Masakra -,-}